تهران اسم رمز عملیات سینمایی موساد
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۳۰۶۴۰
درحالی که با وجود مخالفتهای جهانی با ادامه تجاوز نظامی به غزه، اسرائیل تهاجم به مردم این منطقه را قطع نکرده، این کشور اشغالگر در جبهه دیگری علیه ایران میجنگد. این جبهه فرهنگی و هنری که البته از سالها قبل علیه ایران گشوده شده، در اقدامی جدید در تدارک تولید فیلمی ضدایرانی به نام «هتل تهران» است.
این اکشن با حالوهوایی دلهرهآور قصد داردشکستهای اداره اطلاعات اسرائیل، موساد علیه اقدامات ضدایرانیاش درعالم واقعیت را بهعنوان پیروزی برای این کشور معرفی کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جاسوس سیا فیلمنامهنویس شد
فیلمنامه «هتل تهران» را موشه با کمک بازل باسی و براساس طرحی ازاو نوشته است. باسی در حالی ادعای فیلمنامهنویسبودن دارد که قبل از این یکی از افسران عملیات ویژه سازمان سیا، اداره جاسوسی آمریکا بوده وهمین نکته، باعث شده تا به قول معروف دم خروس بیرون بزند و مشخص شود پشت پرده تولید هتل تهران پولهای دو سازمان سیا و موساد نهفته است. در ظاهر امر چهار شرکت مستقل فیلمسازی در تولید فیلم مشارکت دارند که از ناشناسترین شرکتهای بینالمللی فیلمسازی هستند. حضور این سرمایهگذاران مجهولالهویه و بازل باسی در روند تولید هتل تهران، این گمانهزنی بسیار نزدیک به واقعیت را در بین اهل فن دامن زده که ساخت فیلم به دستور موساد و با چراغ سبز او پی گرفته خواهد شد.
شکستخوردگان دور هم جمع شدهاند
نکته جالب دیگر درباره هتل تهران این است که برخلاف بسیاری ازاکشنهای دلهرهآور سینماکه ستارگانی مشهور را درنقش اصلی خود دارد، نقش محوری این فیلم را زاخاری لوی بازی میکند که جزو بازیگران درجهچندم سینما محسوب میشود. مشخص است سازندگان فیلم حتی نتوانستهاند نظر یک بازیگر معروف رابرای حضور دراکشن ضدایرانی خود جلب کنند. لوی که در کارنامهاش فیلم شکستخورده اکشن و ابرقهرمانانه «شزم!» را دارد، درهتل تهران درنقش کاراکتری به نام «تاکر» ظاهر میشود. تاکر قبل از این مامور عملیات ویژه سازمان سیا بوده و حالا باید گروهی از ماموران این سازمان را در عملیاتی در قلب شهر تهران رهبری و هدایت کند. این عملیات قرار است انجام چند کار تخریبی علیه مواضعی در تهران باشد.
سکوت معنادار در تولید فیلم
درشرایطی که موشه ازهمکاریاش با زاخاری لوی ابراز خشنودی کرده وگفته بیصبرانه درانتظار شروع کار فیلمبرداری هتل تهران است، تحلیلگران منطقهای نسبت به موفقیت سازندگان فیلم ابرازتردید جدی کردهاند وعقیده دارند این فیلم احتمالا فقط میتواند موردپسند نیروهای افراطی وجنگطلب درداخل اسرائیل قرارگیردوخارج ازاین مکان، تماشاگری برای خود نخواهد داشت. ناظران به این موضوع جالب توجه استناد میکنندکه خبر تولیدهتل تهران بهجزدرج درچند سایت ونشریه ناشناخته سینمایی، حتی نمودی در نشریات معتبری، چون ورایتی، اسکریندیلی وهالیوودریپورترنداشته واین نکته نشان میدهدکه این فیلم ازارزش واعتباری برخوردار نیست. هرچند برخی نیز عقیده دارند بهخاطر محتوای فیلم، سایتهای حامی صهیونیسم تلاش میکنند این فیلم درسکوت خبری ساخته شود.
تهران واژه تکراری در تولیدات موساد.
اما بابررسی اجمالی متوجه میشویم که درسالهای اخیرحجم تولیدات سینمایی موساد بهشدت افزایش یافته ویک اسم یعنی «تهران» درعنوان این آثار بسیارتکرارمیشود. باتوجه به گسترش پلتفرمهای نمایش فیلم که بهراحتی دردسترس عموم مردم است، سازمان جاسوسی رژیمصهیونیستی برنامه مفصلی برای توجیه شکستهای خوددرمیدان مبارزه بانیروهای مقاومت بهویژه ایران رادر تولیداتش دنبال میکند و تلاش دارد با نشان دادن جعلیات از ایران بهعنوان کشوری جنگطلب در افکارعمومی جهان تاثیر بگذارد. پس ازساخت سریال «تهران» توسط دانیل سیرکین که سال۲۰۲۰ توسط اپل تیوی پخش جهانی شد وفیلم «لولیتاخوانی در تهران» به کارگردانی اران ریکلیس که سال۲۰۲۳ساخته شدوهنوز اکران نشده است؛ فیلم «هتل تهران» سومین فیلمی است که مشخصا باعنوان پایتخت ایران اسلامی ساخته میشودتااین عنوان درگوش علاقهمندان سینما تکرارشودتاموسادبه اهداف ضدفرهنگی خود برسد.
جعلیات؛ پشت عنوان تهران
اما اگرنگاهی به موضوعات فیلمهایی که باعنوان تهران توسط موساد تهیه میشود، بیندازیم با دو موضوع کلی روبهرو هستیم که موساد تلاش دارد باعنوان «تهران» آن را درذهن مردم جهان نهادینه کند. اولین موضوع ازمنظر موسادایجاد حاشیه برای دستیابی صلحآمیز ایران به انرژی هستهای است. ایران که برای دستیابی به حق قانونی خود طی دودهه اخیر تحت شدیدترین تحریمهاست و ملت ایران با مقاومت خود رشتههای تحریم جهانی را پنبه کردهاند، باعث شده تاسازمان جاسوسی آمریکا ــ سیا ــ وسازمان جاسوسی رژیمصهیونیستی ــ موساد ــ مستقیما با تولیدات سینمایی با این سوژه برای تاثیرگذاری بر افکارعمومی دست بهکار شوند. بهجز فیلم «هتل تهران» که ازاردیبهشت سال آینده با موضوع ماموریت رژیمصهیونیستی برای خرابکاری درروند دستیابی ایران به انرژی هستهای ساخته خواهد شد، پیش از این مجموعه تلویزیونی «تهران» نیز برهمین موضوع متمرکز بود. دراین مجموعه تلویزیونی که در ژانر ماجراجویی، درام و جاسوسی توسط رژیم صهیونیستی وبا تهیهکنندگی موشه زوندر وعمری شنهرساخته شد، داستان تامار رابینان، افسر اطلاعاتی اسرائیل که دریگان ۸۲۰۰آمان موسادخدمت میکند، روایت میشودکه برای غیرفعال ساختن یک رآکتور هستهای در ایران ماموریت دارد. درحقیقت اوبه شکل دقیق، مأموریت خنثیسازی پدافندهوایی جمهوری اسلامی ایران را دارد تا پهپادهای اسرائیلی بتوانند یک رآکتورهستهای را درایران بمباران کنند ومانع ازدستیابی ایران به بمب اتمی شوند.
ترویج دیدگاه غیرواقعی ستیزهجویی درباره زنان
دومین موضوعی که سازمان جاسوسی رژیمصهیونیستی درسالهای اخیر روی آن تکیه کرده موضوع حقوق زنان است. این رژیم که در کانون توجه اطلاعاتی خود تلاش دارد تا با سوءاستفاده اززنان بتواند در ایران عملیاتهای روانی رقم بزند و سال گذشته نیز شاهد ردپای این سازمان جاسوسی درناآرامیها بودیم، حالا جهت جلبنظر جامعه جهانی برای جعل پایمالشدن حقوق زنان در ایران تلاش میکند تا با آثار سینمایی فضایی غیرواقعی را درتولیداتش دنبال کند. بهطورمثال فیلم «لولیتاخوانی درتهران» بر همین اساس ساخته شده است. این فیلم که توسط شرکت وستاندبهصورت مشترک توسط اسرائیل و ایتالیا ساخته شده ودر بازار جشنواره فیلم کن هم عرضه گردید وهنوزبه اکران عمومی درنیامده اقتباسی ازرمانی به همین نام وروایتگر خاطرات آذرنفیسی از روزهای انقلاب فرهنگی درایران واخراج استادان زن ازدانشگاهها درسالهای نخست پس ازانقلاب۱۳۵۷است. درحقیقت لولیتاخوانی درتهران، در شکل ظاهری درباره ادبیات وداستانهای معروف جهان است، اما نفیسی درکتاب خود به روایتهای برساخته با محور سرکوب، زندانی وزندانبانی سخن میپردازد. اوبا ارجاع داستانهای هزارویکشب، لولیتا و... تلاش کرده تازنان ایرانی را بهنوعی شبیه لولیتا که اسیردست مردان است نشان دهد. یاباارجاع به کتاب «گتسبی بزرگ» ازآرزوهای جوانانیمیگویدکه بعدازپیروزی انقلاب اسلامی وروی کارآمدن به قول اومتحجرین، بربادرفتند یادرفصل جیمزبراساس نام هنری جیمزدوران جنگتحمیلی راتحریف میکند.
بههوش باشیم
با توجه به موارد یادشده، باید متوجه باشیم که جنگ ترکیبی سختی از سوی سازمانهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل آغاز شده و آنها تلاش دارند با توجه به تاثیرگذاری فرهنگی تولیدات سینمایی وتلویزیونی جعلیات راجای واقعیت در ذهن عموم مردم بگنجانند. از همین روباید رسانههای مختلف کشورعلاوه برروشنگری ورصد چنین تهاجمهای فرهنگی تلاش کنند تااین آثار درکمترین برخورد با مخاطب قرار بگیرد. متاسفانه درسالهای گذشته شاهد بودیم که برخی ازپلتفرمهای نمایش داخلی بدون توجه به جنگ ترکیبی که ازسوی آمریکا واسرائیل رقم زده شده بسیاری ازآثارهمراستا با جریان ضدفرهنگی موساد را برای مخاطبان داخلی به نمایش گذاشتهاند. درحقیقت رفتاری که این پلتفرمهای داخلی انجام میدهندبا پخش تاکتیکی و رویکرد فیلم و سریالهای ضد ایرانی و اسلامی و مروج اندیشه صهیونیست همسوست. برهمین اساس لازم است اخباراین سریالها وفیلمها رصد شود تاچنین آثاری سر ازسکوهای نمایش فیلم داخلی در نیاورد تافضایی سالم وایمن برای خانوادهها درپلتفرمها وجود داشته باشد. نمایش فیلمهایی همچون داستانهای غیرمنتظره، پسر شائول، پیانیست، زندگی زیباست، مقاومت، فهرست شیندلر، منطقه بیطرف، سرزمین بیصاحب، لیست سیاه و... که درحقیقت بهدنبال تطهیرچهره صهیونیسم وتوجیه اشغالگری آنهاست این روزهابهراحتی در پلتفرمهای نمایش فیلم در دسترس است و همین مسأله موضوع نظارت جدی بر سکوهای نمایش فیلم را بیش از پیش جدی کرده است.
منبع: جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سینما موساد هتل تهران رژیم صهیونیستی نمایش فیلم سازمان جاسوسی هتل تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۳۰۶۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد میلیون دلاری شبکههای ماهوارهای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!
اینکه پرفروشترین فیلمهای یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکههای ماهوارهای دنبال کردهاند، نکاتی نگرانکننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن میآورد که موارد متعددی را از حیفومیل و خروج ارز و البته از همه مهمتر کاهش مرجعیت رسانهای تلویزیون شامل میشود.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیقتر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانهای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، بهخصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلمهای روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یکمیلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچهزرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمدهاند، روی هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروختهاند، یعنی پرفروشترین فیلمهای یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچهزرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلمهایی که البته در نگاهی دقیقتر، علاوه بر کمدیبودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکههای ماهوارهای!
این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.
اینکه پرفروشترین فیلمهای یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکههای ماهوارهای دنبال کردهاند، نکاتی نگرانکننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن میآورد که موارد متعددی را از حیفومیل و خروج ارز و البته از همه مهمتر کاهش مرجعیت رسانهای تلویزیون شامل میشود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلمهایی هستند که تبلیغاتشان از شبکههای ماهوارهای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق میتواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنهآمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان میدهد که سیاستهای نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه میتواند سیاستهای عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.
آمار و ارقام ترسناک
دادههایی که درباره تبلیغات فیلمهای سینمایی ایرانی در شبکههای ماهوارهای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانههای خارجی هفتهای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلمهای ایرانی میگیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلمهای روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکههای ماهوارهای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تماموقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلمهای رقیب باقی نگذارد.
دادههای ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکههای ماهوارهای تبلیغبگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیتتر و بهتر هم میتواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یکونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.
یک حسابوکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامهها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکههای ماهوارهای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یکماهه فیلمها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز میشود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت میشود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقهای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یکبار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکنندهای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلمهای «تمساح خونی»، «بیبدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی میتوان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلمها چقدر هزینه کرده است!
آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکههای ماهوارهای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان میداد و به تریبونی برای بهتر دیدهشدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگهای مختلف پیشپای محصولات سینمایی که از این میان میتوان از سختگیریهای فراوان تا ممیزیهای مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.
این موارد که نارضایتیهای بسیاری را موجب شدند، کمکم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزیهایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکههای ماهوارهای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخشکننده سینما و تهیهکننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفهای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمیتوانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی میکنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین میشود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاستهای تلویزیون است، از تیزر بیبهره میماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تکتک صاحبان فیلمها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضعگیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلمهای تبلیغشده در ماهواره آگاهی یافتهاند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلمها چنین تصمیمی میگیرند و تبلیغ فیلمشان را به ماهوارهها میدهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام بردهاند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمیتوانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلمهای سینمایی اختصاص میداد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلمها اختصاص داده میشود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علمالهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولتهای گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهوارهای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق میکند و روی ۶۰درصد باقی فیلمها تاثیر چندانی ندارد»، میگوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح میدهند تبلیغ کارشان را با هزینهای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من میدهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید بهصرفه نباشد.»
حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرونبهصرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلمهای سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهوارههاست که همانطور که گفته شد باعث خروج یکونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاریها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنیهای سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهوارهها ریخته میشود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایههای کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!
انتهای پیام